ANLASAM KENDİMİ
Alıp da başımı gitsem bağlara
Dinlesem kendimi dinlesem şöyle Yaslasam sırtımı yüce dağlara Anlasam kendimi anlasam şöyle Açınca menevşe güller bağbanım Ötünce bülbüller gider gümanım Çağlayınca ırmak akar zamanım Dinlesem kendimi dinlesem şöyle Seslendim doğaya aldı bir nida Gönderdi ruhuma derinden seda Ah bir de dertlere deyip elveda Anlasam kendimi anlasam şöyle Son bulsa hazanım ersem bahara Durulsa şu gönlüm girsem bahara Dönse de mevsimler her dem bahara Dinlesem kendimi dinlesem şöyle Hüseynî’m gamdasın bazen de namda Bazen sabahtasın bazen akşamda Bazen kemaldesin bazen de hamda Anlasam kendimi anlasam şöyle |