Sabah sabah
Dolaştı yine şiir’in sokaklarında ayaklarım
Şiir oldu üstüm, başım. Hani söz vermiştim evvelki günden Uzak kalacaktım Nereye getirdiniz beni ayaklarım? Orta yerine mi kelimelerin? Titrer onlar yapışınca dudaklarım Sevgiliye hasret ve tutkulu aşık Öylesine depreşir dudaklarım Sabah sabah dolaşılır mı şehrin sokaklarında? Dolaşıyor yüreğim şiir’in sokaklarında Gül rengi gözlük takınmış Herşey toz pembe Yıkım olsa da gerçekte.. |