EFKARLI ADAM
EFKARLI ADAM FİNAL
Açılan kapıdan girdi bir iki adam Aman Allah ım ne olmuş Yaşıyor mu bu adam Görünmedi bu gün hiç Gelmedi ne kahveye nede meyhaneye Vah dertli adam Sesler sanki çok uzaklardan Geliyor gibiydi anlamsız Bir siren sesi Bir sarsıntı ir hareket Ambulans tı gelen doktor hemşire Nabzı yok kalbi zayıf Çocuklarla kadın hala kapı yanında Çaresiz bakıyorlardı biraz umutla Adam yarı açtı gözlerini Tanıyamadı yerini temiz yatak beyaz bir oda Karşısında unutamadığı o yüz Gülümsüyordu ona Uzattı ellerini gel der gibi Bir gülücük belirdi solgun gözlerinde Sen dedi sen gel din mi Gitme ne olur gitme bir daha Olmuyor sensiz yaşamak niye Al beni de yanınıza Gülümsedi kadın uzanan eli tuttu Yok ayrılık der gibi baktı Haydi gidelim na kurban etmesin yuvalar dağılmasın gidelim haydi Gülümsedi yattığı yerden Uzanan eli tuttu bir an Bitmişti yalnızlığı bitmişti artık Mutlu doğruldu yataktan Bir hayal gibi sarıldı kadına Sarıldı çocuklarına dostlara sonsuz teşekkürler saygı sevgilerle Allah ım yine eski günler gibi Yine beraberiz diye Mutsuz adam mutlu ayrıldı bu yerden Geride kaldı hüzünler acılar Ve bütün mutsuzluklar AYŞE KARAN gönül dostlarım dört bölümlük bu mini diziyi yıllar önce yazmıştım Allah kimseyi trafikcanavaru teslim etmesin yuvalar dağıımasın okuan yorum yazan yazmayan tümdostlara sayı selamlarımla |
Rabbim kazazedeleri korusun...
Okudum tüm bölümleri
Derin haz aldım...
Gözlerim yaşardı
Duygu denizine daldım...