Göçüp Gittiler
Gözleri kapandı sonsuz uykuya
Sırlı kapıları açıp gittiler Adımı attılar bensiz öyküye Geriye bakmadan kaçıp gittiler Feryad figan koptu dostun sesinden Yalan oldu zevkler hem en hasından Hayat sofrasının gerçek tasından Ecel şerbetini içip gittiler Kendi kaderini alına çizip Herkesten habersiz toprağı kazıp Mezarın taşına ismini yazıp Bembeyaz kefeni biçip gittiler O güzel günleri hayalde ara Hasretle yaşamak gönülde yara Kafesten kurtulup uzak diyara Sanki bir kuş gibi uçup gittiler Bir gün bizi de tez gelir bildiler Belki ağladılar belki güldüler Anılar geçmişte artık öldüler Bu fani dünyadan göçüp gittiler. 2009, Kozyatağı (Geriye Ver Yarınları kitabından) |
Emeğine yüreğine sağlık
_________________________________Selamlar