Bir Cami Köşesinde
Dünyanın dertlerinden usanarak kaçarken
Usul usul ağladım bir cami köşesinde Tenha bir saatinde kapısını açarken Usul usul ağladım bir cami köşesinde Tüm yaşamım boyunca acılarla yoruldum Yüzüme kapatılan kapılara darıldım Nefreti kini atıp hakikate sarıldım Usul usul ağladım bir cami köşesinde Pişmanlıklar ayıplar gönlümde büyük sancı Gerçek olan nedir ki ne yol kaldı ne hancı Makamı mülkü yalan her şey herkes yalancı Usul usul ağladım bir cami köşesinde Ölüme gidiyoruz ansızın yavaş yavaş Bitecektir bu ömür bu an bu can bu savaş Avuçlarıma düşen iki damla hazin yaş Usul usul ağladım bir cami köşesinde 2009, Kadıköy (Yedi İklim Dergisi sayı 228) |