Bir Dostun Dizelerine
Ürkek gecelerinde yalnız,
Hani şu sabahı olmayan, Doğmayan güneşi beklediğin an; Bak karanlık odaların paslı duvarlarındaki imzalarına Ve oku gözyaşlarını, Dön gözyaşlı dualarına Ve sil anıları. Sil anılarını güzeller güzeli, Göm lânet çukuruna, Bırak çilesi bitmeyen garip kulları, Gezme gülmeyen yüzlerde, Hasretçe selamlara küfret; Umutsuz da olsa boş hayallerin, Çekme acısını ömrünce, Yakala sevdalarını Görünce. Öğren karlı dağların buzullarındaki yaşamı, Cerenleri gör, Gör yarenleri seni sevecek, Zamansız açsa da bir gül gönül bahçende, Gece konsa da bir kuş camına, Al aguşunda sevginle yıka; Sil çile sözcüğünü defterinden, Çılgınlığında yaşa. Yollar biter mi can, Sarılmaya hasretse kolların, Kaybol sevda girdaplarında, Çekme acısını aşkın terk et, Çektir ki çekmeyesin, Yok, sevda diyarında merhamet. Bu sözler yeter mi bilmem ki sana, Belki, Belki akıl vermek hoş ama Hep yaşarız be can, Hep yaşarız; Bir gün sever de birilerini, Siler misin gözyaşlarını Bilmem ki. 03.Eylül.2008 10.30 |
Belki,
Belki akıl vermek hoş ama
Hep yaşarız be can,
Hep yaşarız;
Bir gün sever de birilerini,
Siler misin gözyaşlarını
Bilmem ki.
Güzeldi dizeleriniz.
Kutluyorum.
Sygılarımla.