GÜN BATIMI NELER YAŞATTI

Hey gönül dedim
Bak gün batımına
Ne güzel bir manzara

Sessiz sakin bir gün
Ve gün batımı
Güneş sarı harelerle
Çevrilmiş
Öyle güzel olmuş ki

Denizse sanki yorgun
Durulmuş
Kıyıya vuruyor küçük dalgalar
Beyazca köpük köpük

Seyre daldım uzunca
Köpüren beyaz dalgalar
Aldı götürdü beni

Yumdum gözlerimi
Dönüyordum beyazlar içinde
Nereden geldiği belirsiz
Bir ney sesi
Sardı tüm benliğimi

Gözler kapalı avuçlar açık
Gönülse kavuşmuş vuslata
Döndüm döndüm
Sanki rüyalar da

Güzel bir kuran sesi
Yankılandı ruhumda
Dinledim huşu içinde

Dönüyordum Kabemde
Sanki melekler eşliğinde
Rabbim uyandırma ne olur

Hep böyle kalayım
Cennet kokuları içinde
Anlamadım zamanı
Yaş vardı gözlerimde

Duyunca denizin sesini
Uyandım derin uykudan san ki
Güneş gitmemek için
Direniyor mu ne
Yoksa bana mı öyle geldi
Deniz durgun ve sessiz
Ve dalgalara da
Çöküvermiş bir hüzün
Baktım öylece
Benimde gönlümde hüzün

AYŞE KARAN