Kontrast
Bu/gün benim öldüğüm gün
Bilmem kaç küsür yıl oldu ben öleli Dualar gönderiyorum ardımdan Ulaşmıyor besbelli Ruhum hep huzursuz sancılı Karasından cenaze aracının taşıdığı çelenk ne de görkemli Çok sevdiğim kırmızı güllerle donanmış Benzim/in sarısına tezat Daha dün bir yetimi sevindirdim Nafile İtaat ettim..boyun eğdim.. Susma dese de yüreğim sustum Beyaz/a siyah dedim Siyahı ak belledim Yürüdüm Yürüdüm Karabasan içinde kıvranırcasına Zinhar yerimde saydım Su verdikçe çiçeklerim soldu Kabında gazel oldu Defin curcunasına bizzat el verdim İstemsizce Ölmek... Ölmek çok garip Hisler kayıp Lakin olan biteni çok uzaktan gelen uğultu nisabında hissediyor beden Ah o beden Mermer sütun kadar kusursuz Hayran bırakıyor gören gözleri İçini ne kurtlar kemiriyor O şaşaalı imparatorluğu deviriyor Boğazımda dizili tesbih Her tanesi Ölüler diyarından bir yıl Doksan dokuza tamamlandığı gün Huzura ereceğim Ölüm kokusu Ahh ölüm kokusu Bir devri bitiyor Yeni bir çağ açıyor Kan kokan Göz yaşlarının suladığı bu coğrafyada "Menekşe " |