Tövbeleri TaşıyorumKarnım tok olsa da açım Yedikçe de şişiyorum Kimse bilmez yaşça kaçım Herkesle didişiyorum Ne yapsam bulunmaz çözüm İki çeşme akar gözüm Kimse bilmez nedir özüm İçimde dert pişiyorum İnsan yedisinde neyse Yetmişinde de der yine Değişmez vurduğu sine Ben diyerek deşiyorum Kim dersen yoktur tapacak Yoldan çevirsen sapacak Bu gerçek deyip yapacak Yokken varlık eşiyorum Olduğu gibi kabuldur Eleştirmemek makbuldur Lakin yok diyen kabuldur Yalandır yol aşıyorum Dünya keşif yeri değil Yalnızca Hak yol meyil Sınav verene baş eğil Tövbeleri taşıyorum Saffet Kuramaz |