İnsan Geldim
Bir vakit bende narin gül idim
Geçti ömrüm sararıpta soldum Boşmuş dünya ne doyup, ne kandım Yaşardı gözlerim göz göz oldu. Yıllarım geçti nehir misali İnsan konar göçer, kuş misali Gökkubbede bir hoş söz misali Tükenir gider, gönül köz oldu. Niyazi kelâma dert dökersin Neyin var böyle kahır edersin İnsan geldin, kalabildin mi? dersin Bulmadı cevap, akıl toz oldu. Çelebi TÜRKKÖSE (Aşık Niyazi) |