Islak kaldırımlar
Geçmişi
Ne zaman ardımda bıraktım sansam Yanılıyorum Giderken ayak izlerini silen Bu şehrin Islak kaldırımları Ayaklarımı birbirine dolarken Sürekli Beni düne götürüyor Seni unutamıyorum Bedenim gözle görülmesede Omuzlarımdaki bu yükü Taşımakta zorlanıyor Kimseye diyemiyorum Ağlamaya düşman gözlerim Yağmuru bahane ediyor Yanaklarıma yağmur damlası vurdukça İzlerini takip ediyor Böyle yaptıkça Yüreğimi kandırdığımı zannediyorum Avuçlarım üşüdükçe Nefesim soğuğu kovamaz oluyor Ellerimi ısınsın diye cebime sokuyorum Sessizlikten üşüyen yüreğimi Saracak bir cep bulamıyorum |