AY IŞIĞI
Gece çok ıssız ayın on dördü.?
Dolunay denir ya.! Söylendi o genç.? Nasıl güzel bir ay.! Kız dediki sahile çık. Baktı etrafına ürkek ürkek. Nasıl bir yaşam der gibi. Hep erkekler demez ya.! Buda bir yaşam diyerek. Sessiz gururlu kendine güvenerek. Çıktı sahile o genç. Hep kızları öpecek beklentisiyle. O karanlık gecede, Ay ışığı öptü ensesinden. Sardı bütün vücudunu bir sızı. Kalbinin derinliklerinde vardı bir kırığı; Hayat kavgası sarmıştı bedenini; Dayanamadı yorgundu.! Yattı o ay ışığında uyudu. Ne günlerdi vurdu yüzüne o ay ışığı. Karanlık günlerde gençliğindeki gibi, O ışık ay ışığı hiç vurmamıştı geçmişte. Ne kalmış neler kalmış geride derken. Birileri kendine pay çıkarırken. Çocukluğuna kadar gitmişti.? Hırsla sende kimsin diyen genç.? Uğramıştı nazara inancında.! Yatmış uyumuş uyanmıştı o sahilde. Bilmeden o karanlık gecede; Ay ışığı öpmüştü ensesinden. 202209”Acet” Not: Çiçeğe, Böceğe, Ay ışığına, Güzelliklere yaz dediler bendende ancak bu çıktı. 👻 |