Ömrümün son baharında seni sevmek istemedim;
Bir anlık mutluluk için yüreğime yüz vermedim...
Her dem sevgi pınarında seni uzaktan seyrettim;
Dalda salınan bir güle düşlerimde az meylettim...

Şiirlerim, şarkılarım, türkülerim seni söyler;
Sazımın telleri titrer, kendince hep gönül eyler...
Mızrap elimden kayarak kahkahayla nazar eyler;
Sığnırım Yaradan’a, n’eylerse pek güzel eyler...

Aşkın burgacına düşüp tüm soluksuz mu kalsaydım,
Yoksa kopan fırtınayla bulutlara mı dalsaydım...
Bilemedim; hem üşendim, hem düşündüm, az yol aldım;
Zaman zaman titizlenip havadan sudan nem kaptım...

Gönül bu, ferman dinlemez, herkes sevdiğini bekler;
Sevdiğin senden kaçarsa, bir anda yüreğin tekler...
Güzelsin ve alımlısın; çalımınsa, hüzün ekler
Meyine; kahrından titrer, kırılır bütün kadehler...

30.08.2008