SİLİNMEZŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Merhaba şiir seven dostlarım.
Yeni bir şiir ile sizlerin karşısındayım.Bu şiirin hikayesi 2 yıl önce kaybettiğim babam için yazdım.Büyük bir boşluk var yüreğimde.Sadece acı ile yaşamayı öğreniyorsunuz. Yeni şiirler ile karşınızda olmak dileğiyle. SAYGILARIMLA.
SİLİNMEZ
Bugün günlerden 11 Ekim; İçim buruk; Gözlerim nemli. Hatırlamak istemesem bile; Silinmez hafızamdan. Seni kaybedişimin ikinci yılı; Unutmadım; Unutamam seni. Her geçen gün artıyor; Sana olan özlemim. Alışırsın demek kolay; Sadece acı ile yaşamayı öğretiyor hayat. Hatıralar canlanır; Baktığım her yerde seni görürüm. Anlatmaya kalkıyorum; Ne kadar anlatabilirim? Bilemez yaşamayan; İçimdeki yangını; Yüreğimdeki acını. Boş bakışlar hakim; Bugün benim üzerimde. Boşlukları doldur derdin; Olmuyor olmuyor. Bu boşluk dolmuyor; Dolduramam. Doldurmaya ise; Hiç niyetim yok. Sen anlardın; Sen bilirdin beni. Şimdi ise; Ben dahil bilmiyorum kendimi. Hatıralarınla; Yaşatmaya çalışıyorum seni. Bazen gülümsüyorum; Bazen ise; Gözümden süzülen gözyaşları hakim oluyor. Üzülme dediğini duyar gibiyim; Nasıl üzülmeyeyim? Kolay gibi görünse bile; Göründüğü gibi değil hiçbir şey. Her gün özlemek; Bakıp görememek; Üstüne her gün bunlarla yaşamak var. Sıfırların yanına rakam koymak; Yada boşluk doldurmak; Sanıldığı kadar kolay değil. Çok konuştum yine; Farkındayım. Ben seni çok özledim BABAM. AYKUT UYSAL |