2
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
347
Okunma
Çok oldu uyanmayalı
Sabah güneş kızıl kızıl doğarken dünyaya
Ben ruhuma ilk düştüğün gündeyim hâla
Değdi ya gözlerin gözlerime
Başladı korkularım
Keşkelere,olmazlara koşakoşa
Senin bilmediğin
Ama içinde tek senin olduğun onlarca hayal ektim
Gönül bahçesine
Düşünmedim hiç gitmeyi
Derdini ödül bildim taşıdım göğsümde
Ben dolup tastikca seninle
Bir boşluğa uzatsamda ellerimi şimdilik
Elbet gelir ...
Zaman ,aşkın mayasiyla bütünlestikce
Tanrının vaadi degilmi sevene
Kavuşmak sevdiğine
Dökülmeden gözlerimden
Nehir olup özlemin
Dağ olup dursada hasretin önümde
Yıldırımlar,şimşekler ,yağmurlar
Saçlarınla toprağa düşen kokun
Bir gün ulaşır elbet
Bir gün kavuşur gönül elbet
Bir grup vakti
Akşam olupda gün batmadan
5.0
100% (4)
Cevap Yaz