Gönül Bahçesi
Çok oldu uyanmayalı
Sabah güneş kızıl kızıl doğarken dünyaya Ben ruhuma ilk düştüğün gündeyim hâla Değdi ya gözlerin gözlerime Başladı korkularım Keşkelere,olmazlara koşakoşa Senin bilmediğin Ama içinde tek senin olduğun onlarca hayal ektim Gönül bahçesine Düşünmedim hiç gitmeyi Derdini ödül bildim taşıdım göğsümde Ben dolup tastikca seninle Bir boşluğa uzatsamda ellerimi şimdilik Elbet gelir ... Zaman ,aşkın mayasiyla bütünlestikce Tanrının vaadi degilmi sevene Kavuşmak sevdiğine Dökülmeden gözlerimden Nehir olup özlemin Dağ olup dursada hasretin önümde Yıldırımlar,şimşekler ,yağmurlar Saçlarınla toprağa düşen kokun Bir gün ulaşır elbet Bir gün kavuşur gönül elbet Bir grup vakti Akşam olupda gün batmadan |
Emeğini yüreğini kutluyorum kalemin susmasın
Selamlar