GELECEĞİM SANA İSTANBUL

Genç bir kız vardı
Geçmiş zaman öncesi
Neşeli canlıydı ki
Gönlü ağlarken bilirdi gülmeyi de
Göstermezdi gözyaşını
Neşe saçardı girdiği her yere
Bir tek arzusu vardı
Bir sevdası gönlünde
Adı İstanbul’du
Tek dileği gitmek ve görmekti
Ama nasıl gitmeli nasıl görmeliydi
Demişti dostlarına
Ben İstanbul’a gideceğim diye
Birazcık alay konusu olmuştu
Kolay mıydı oraya gitmek
Bu gizemli şehri gezip görmek
Çok dualar etti rabbine
Yalvardı geceler boyu
Ne olur Allah’ım nasip et
Göster bana özlediğim bu yeri
Alay edenler utansın
Böylece geçiyordu günler
Bir gün duydu ki misafir gelmiş İstanbul’dan
Hemen koştu akrabalarına
İnsan kaynıyordu ortam
Kalabalık tı gelenler
Eş dost akrabalar toplanmış
Neşeli sohbetler le geçiyordu zaman
Misafirlerden enişte olan
E hadi bakalım kim geliyor bizimle
Diye bir laf attı ortaya
Durur mu genç kız
Ben deyi verdi hemen
Ben geliyorum
Öyle rahat öyle saf tıki söyleyişi
Herkes şaşkın kimdi bu güzel kız
Ufacık tefecik güzelmi güzel
Misafirler şaşkın baktılar
Adı küçük Ayşe o bizim sevdiğimiz
Diye tanıtıldı misafirlere
Uzunca sohbetler edildi
Gitmeye kalkınca
Haydi gidiyoruz diye takıldılar
Götürüyoruz senide
Tabi ki olanaksızdı
Gitmek kolay değildi
İlerde düğünümüz var dediler
O zaman gelirsiniz
Diye veda ettiler
Giderken genç kızın da umutları hayallerini götürdüler
Günler geçiyordu ve hala
İstanbul hayali ile yaşıyordu genç kız
Duyduklarını okuduklarını düşlüyor
Hayalinde yaşatıyordu
Denizi olan bu koca şehri
Surlarını saraylarını ,Aşıyan’ı ,Çamlıca’yı
Emir sultan’ı adaları daha neler var ki diye
Ha birde Kız Kulesi varmış denizi ortasında
Nasıldır neye benzer
Gemiler denizin üzerinde nasıl yüzer
Minareleri gök yüzüne yakın mı
Yatırları nerde nasıldır
Ah İSTANBUL
Bekle geleceğim sana bir gün
Geleceğim
AYŞE KARAN
YILLAR ÖNCESİNDEN
DEVAM EDECEK