İNSAN OLUNMUYOR MAKAMLA...
İNSAN OLUNMUYOR MAKAMLA...
Büyüğü elemez,un eler elek, Nice iblisler var,görünür melek, Kalburun üstünde,toplanır kelek, İnsan olunmuyor, mevki,makamla... Okullar okumuş,yok haber haldan, Zamaneye uyup, pay almış yaldan, İylikten bihaber,oynar her daldan, Kimler yalak yalar,şeref ve şanla... Üst başında atlas, ipek kumaşlar, Arkanı dönersen, ardından taşlar, İnsaf kurumuştur, dostların haşlar, Parsasın toplarmış, her tür imkânla... Şeyhim;Derki yaşa,muhtaç ol yaşa, Hesap vereceksin, sen paşa paşa, Mahşerde haklılar, tutarlar taşa, Defter kapanmadı,öylece anla.... Nurettin GÜLBEY Saat :12:20 28.09.2022 Yalova |
Yüreğine sağlık.
Daha güzel ve kalıcı şiirler dileğimle,
Selamlar sevgiler..