Karton Dünya
Şu betondan evler ve toprak yollar
Uçsuz uçurumlar, dipsiz gökyüzü Kartondan olmalı bütün insanlar Ve oyun hamurundan elleri, yüzü. Gömülmemeli hiç o el, o gözler Yıllarca haykıran o yorgun sesler, Ve yokluk içinde alınan yaşlar, Bir kısa tarihe sığdıracaklar, Ve adın, soyadın olacak taşlar. Şu attıkça atan, durmak bilmeyen Onlarca giden var, yüzü gülmeyen Geride tek hatıra koymayan, Kartondan olmalı bütün zamanlar. Bir afaki ümit, bir yarın, bir dün Hatıra olmalı unutulmayan. Zihinler olmalı bir karton gibi Katlanıp sığmalı ceplerimize Gidenler binerken teknelerine, Yüzünü bırakmalı ellerimize. Kartondan olmalı her şey ve herkes. Unutulmamalı hiçbir yüz ve ses. Uçup gitmemeli bu kadar kolay Yaşarken o zorla alınan nefes. Kartondan olmalı kederlerimiz, Bir gece görülen o korkunç rüya. Bir göl, bir akarsu, durgun bir deniz Batıp batıp çıktığımız şu dünya. Nuray Kaçan- 2022 Eylül Türkistan- " Bugün sonsuzluğa kanatlanan son ulu çınarımızın (anneannemin) anısına..." Boynunda biriktirdiği renkli boncuklardan yaptığı bir kolyesi vardı Kulaklarında dedemden kalma paslı, bir sarı küpe Bir de her çocuğa yetebilen cevizleri, armutları Sığdırdığı peştemalin içinde bir dünya. Sen asırlık çizgilerinle, kahkahalarınla Hep kal bizimle. Sen hiç ölme." |
Karton bile değil, bitti oldusu
Burada orayı yaşamak varsa
Gelsin artık malûm, ölüm ordusu.
Anneannenize Allah mağfiret etsin.
Başınız sağolsun.
Çok saygımla Şairim.
deniz_tayanç tarafından 9/27/2022 8:22:54 PM zamanında düzenlenmiştir.