Yokluğunda, gönül evimin bitmez feryat ile figanı
Sevdalı gönlüm unutmaz seninle geçen hiç bir anı.
Sevda sürmeli gözlerin her aklıma geldiğinde,
Yetim ve öksüz çocuklar gibi dökerim göz yaşını.

Yokluğunda, yazarım her cümlesi birbirinden acıklı şiir,
Visalin bir önce gerçekleşsin diye pelesenk olur dilime zikir.
Sana olan sadakat sevgi ve muhabbetimi bilen herkes,
Ederler beni her gördüklerinde takdir üzerine takdir.

Yokluğunda, tam kıvamında pişmiş aşlarımın kaçar tadı tuzu.
Akordu çok mükemmel yapılmış olsa bile güzel çalınmaz gönül sazı.
Seven sevdiğinin emrine seferber olur yârin nur cemalini görmek için,
Çok naz âşık usandırdığı halde nakış olur gönlüne yârin cilve ile nazı.

Yokluğunda, şarıl şarıl buz misali berrak akan gönül pınarlarım bulanır.
İhmal ederim bile bile kendi kendimi saçım sakalım birbirine dolanır.
Sevdalılar meclisinde gül sevdalısı bülbüller gibi şakıdığım halde,
Söz sırası bana geldiğinde, konuşamam yar sevdalısı gözlerim ha bire sulanır.

Yokluğunda, özgürlük simgesi bembeyaz güvercinlerim birbirlerine kur yapmaz.
Yar sevdalısı gözlerim ne yaparsam yapayım uyku tutmaz.
Canı gönülden ben gibi seven birinin gönlündeki firak sancıları,
Saraylarda bile yaşasa gün be gün artıkça artar asla ve asla azalmaz.

Yokluğunda artıkça artar sevdalı yüreğimin harareti.
Karşılıksız sevdalarda sararır solar insanın benzi beti.
İşin kolayına kaçılmadan yaşanan sevda gibi sevdalar,
Ziyadeleştirir gün be gün gönüllerdeki sevgi ve muhabbeti.

Yokluğunda, güneşin buzları erittiği gibi ben de eririm yavaş yavaş.
Seni sevmeyenlere fırsat vermem açarım her daim onlara savaş.
Seni çarpan yüreğimin en sıcak yerinde şeref konuğu ederim seni seve seve,
Ama yokluğunda ise şirin aklımı kullanamam olurum hurdahaş.
19/ Eylül/ 2022