Öğüt//BankaGördün mü aklın hiç bankalarını Baksan gözüne zeka fışkırıyor! Öğüt verdikçe al nemalarını Zarar mı ederim der, haykırıyor… Verdiği öğütten kim hayrını görür Faydalanır ya, banka gibi yorar… Almazsa öğüt haklıyım der sorar Kaybetmez, öğüt sonuçta yarıyor! Öğüt almayı hiç kimse sevmiyor Kim öğüt verse vereni övmüyor Ama bankaya hiç kimse sövmüyor Koşan koşana umutla varıyor! Öğütse sözle, bankaysa parayla Öğütleri duy, faiz ver arayla Söz unutulur, ya para yarayla Borçlanan kulu acıyla sarıyor… Saffet Kuramaz |
nice güzel şiirlere kutlarım...