Küsmüş
KÜSMÜŞ
Saçlarımdan bir tel sen olup düştün Gökyüzünde kayan yıldızım küsmüş Karanlığa sürgün kin dolup koştun Göz yaşımı sayan kaderim küsmüş Kirpiğin hançerdir gözlerin ölüm Her bakışın yakar sen etme zulüm Can kırığın batar kalbime gülüm Halden hale koyan dillerin küsmüş Hicran kurşunuyla kan ağlar yaşım Hasret nehri akar toprağım taşım Huzuru kazıyan meçhul nakkaşım Güldüğümü duyan hatıram küsmüş Kırk düğüm atılmış kapalı yolum Sarp dağım yıkıldı acıyor solum Nerdesin kırıldı kanadım kolum İlk gözağrım dayan vuslatım küsmüş Affedip incinen eski resimler Hani akıllarda kalan isimler Eskidendi bitti o şen mevsimler Buda geçer diyen can dostum küsmüş O emanet izler gençlikten imiş Unutulan sözler sükutla gümüş Gülce gülen yüzler hep yalan demiş Garip gönlüm uyan oyunlar küsmüş TUBA DEVRİM (GÜLCE &DEVRİ) |