Ha bir dağın altında nefessiz yatıyorum
Ha cümle yığını bir mezarda uykudayım,
Ya fırtına kopuyor göğsümün ortasında
Ya ruhumu kemiren ağır bir duygudayım.

Göz alabildiğine darmadağın dört yanım
Ne kadar matem varsa omuzuma çöküyor,
Paslı damarlarımdan sanki çekilir kanım
Perdesiz gözlerimde başka şafak söküyor.

Rengi bulanık gökten şiddetle çığ dökülür
Bir hayalmi seyrinde böyle donakaldığım,
Nasıl olur bu Sema çıplak gözde bükülür
Ve yıldızlar sökülür erişilmez sandığım.

Sessizlik doğar doğmaz bir rüzgar hiddetlenip
Tutup omuzlarımdan katar beni peşine,
Ufkun soğuk bakışı gölgemde kilitlenip
Bir düş resmini asar devrilen güneşine.

Bu derin sarhoşluğum ne hakiki bir düştü
Sanki en toy uykudan hunharca çıkar gibi,
Öylesine muazzam görkemli bir ölüştü
Ne kadar günah varsa ruhumda yıkar gibi.