Sanki
Gözlerinden düşünce
Sanki Çok uzak diyarlara savruldum Kendime gelince Yaşadığım şehiri Ne kadar değişmiş buldum Birara Etrafı seyreder oldum Günü aynı gün değil Güneşi aynı güneş değil Sanki Zehir gibi bir hava soluyorum Kaldırımları yıkıntı Sokakları ıssız Tüm yaprakların Rengi sararmış Hiçbirşeyin tadı tuzu kalmamış Sanki Kendimi Kaynamış bir suyun içinde buluyorum Ben Öncedende seviyordum Ayrılıyordum Gülüyordum Ağlıyordum Ama hiç yaşarken ölmüyordum Sanki Hiç Nefes alamıyorum |