ÜTOPYALARI EMZİK GİBİ EMDİK
yazarken geveledik
çoğu aza yeğledik oysa yaşam denen bu arenada az mı ucubelere takılı verdik şimdi yeni yalnızlıklara soyunurken ütopyaları emzik gibi emdik sepya daha bir manidar bakıyor bize galiba ayvayı yedik lâkın ne çabuk geçti yıllar beyaza boyandı kıllar ah metruk aynalar ah yoksul çığlık atmalar gün gibi sobelendik bir şarkı var dudaklarımızda birilerini sayıklıyor bir başkaları da pirincin taşını ayıklıyor mumdan alevler üretiyoruz kumdan siperler ne yapsak ne etsek kendimize yetmiyoruz hep tüketiyoruz sonunu hesap bile etmiyoruz |
Yüreğine sağlık.
Daha güzel ve kalıcı şiirler dileğimle,
Selamlar sevgiler..