En güzel anlaŕımın katili sensin
Herşeyinle seni kabullenmişken
Kalbimi oyuncağın yapmak istedin
Kirli mendil gibi fırlatıp kenara attın
Umursamadan düşünmeden yalnız
Bir başıma bıraktın beni
Sordun mu ne haldeyim

Dost dediğin gerçek değilse
Aşkın var diye sakın bahsetme
Uğruna fedakarlık etmiyorsa
Bil ki inanma çünkü
Bir günde bulunmaz
Bir günde unutulmaz
Yarı yolda bırakılmaz

Sen hiç sevda trenine bindin mi
Gönül vagonunda yolculuk yaptın mı
Gözünü kırpmadan hayallere daldın mı
Denizin martıların sesiyle kalbi yaralı
Bir ağacın dökülmüş yaprakları gibi
Savruldun mu uçsuz bucaksız yerlere
Bilemezsin yüreğimin nasıl yandığını

Aşktan hasta olmak ne acayip birşey
Sevincimin göklerde bulutlar üstünde
Gezip dolaştığım mutluluktan ucup
Gözyaşlarıyla sulandığı zaman
Ah o güzel hatıralar nerde
Seni görmek için neden niçin sebeb aradığım
Bahaneler uydurduğum

Şimdi çok geç neye yarar eskidi nerde
Eskide kaldı yok artık güzelim günler
Ne sen sen değilsin nede ben
Senin istediğin gibi sevgili sevdiğin adam
Olmam olamam tavrın lüzumsuz edaların
Yalanlarını sayamacak kadar günahkar
İhaneti duymayacak kadar cesur sağır değilim
Hiçbir şey den eser yok sen anılarımın
Ne yazık ki katilisin