UTANIYORUM.
Gecenin gölgeleri düşüyor,
Gözlerimin çıplaklığına. Duvardaki kan izlerinden anlıyorum, Ruhum parçalanıyor. Bir deli hasret kürek çekiyor, Ruhumun sessiz koylarında, Yüreğim pare pare, Kanıyorum___ Boğazımda yutkunamadığım bir şeyler, Tıkanıyorum__ Zaman ipe dizmiş anıları, Belli belirsiz geçer usumdan. Kirpiklerimde onca ağırlık, Gözlerim bulut bulut, Ağlıyorum___ Oysaki___ İsyanın faydası yok, Yenilmek kahrediyor insanı. İşte bir kez daha__ Yalnızlık okşarken saçlarımı, Geceler öpüyor dudaklarımı. Utanıyorum___ |
Vedalarda yenik sayılmaz yürek
Galibi olmayan bir savaş oysa yaşanan
Aldanır, anlamaz, hem çok aldanır
Bu savaşta sadece kendini galip sayan.... İbrahim COŞAR
Her şiirin bir dörtlük çağdıştırıyor, galiba dert aynı olunca feryat da aynı makamdan çıkıyor. Selamlar.