Beklenen ve gelen
geceye sinen karanlık
yoldaşlık ediyor kalıbına sığmayan ruhuma saklambaç oynayan o neşeli kız çocuğu ne bilsin di siyaha boyanacaktı çocukluk düşleri gözünü karartmış gece yutmaya hazırlanırken günü kuş yüreği sevmeler büyütmüştüm benim olmayan benlerimin sevilmeye hasret saçlarında eprimiş yaralarımı sen sevdalı şiirlerle yıkadım daha da kanattı canım yanıyor (Var olduğumu mu gösterir?) çok taan yitmiştim oysa ben *Menekşe* |
İşte buna sebep çocuk yüreğimin bir yanının hep çocuk kalmasını isterim...
Siz de öyle sizi karartana inat o çocuk düşlerinize sarılın derim can şairem
Sarılın ki sizi değil onun hayatı kararsın...
Hüzündü ama şiirdi yine diyorum ve yürek sesinizi gönülden kutluyorum...
Ve şiir yüreğinizden sevgiyle öpüyorum...