ZÂHİR BÂTINI BESLER
Gönül görmezse baktığını
Göz zahirde kalır, Zâhir olan nüksetmezse amele Bâtın geride kalır Zâhir olanı anlar, Anladığını yaşar, Yaşarken kendini sorgularsa fani Bâtın olan Hâk ile gönle gelir Gönül görünce zâhirî Açılır gönül aynası Hâk ile bakarsa, benlikten sıyrılır Gönül kafesine ulaşır Hâk der ,Hâk tan geleni Kendine amel eder Ameli Zâhir de görünür Vuslatta bâtın olanı görür Daimi vird edince ihlas ile ameli bâtini ılim ile müjdelenir, Mizan da ameli gerceği tartar Rıza ile Hâk kapısını aralar Hâk ile bâtini ilme tefekkürle yaklaşır Tefekkür Rıza ile gönül kapısına ulaşır Hâk ile girer, muhabbeti feyz ile karşılanır Herşey benim der girer, Hiç olarak uğurlanır.. |