AY KARANLIKgecenin karası bulaşmış gözlerime, üstelikte gece zeytin karası, elektrikler de gitmiş, yokun yoku bir minik serçe gibi çarpa çarpa dolanıyorum, bu kadar karamıydı geceler, yokluğuna alışamadım, zaten neye alışabilir ki insan, hep mi karaydı yoksa bu gecemi kör karanlığa battım, hepi topu bir kaç saat, balkonda izledim, eşitlik düşmüştü, her haneye, körü sağırı aynı havayı teneffüs ediyordu, herkesin ocağı yanmıyor, herkesin dolabı çalışmıyor, çeşmeden su akıyor, şeffaf, berrak, safi su, ne çay kaynıyor, ne kahve tütüyor, ne tencere fokurduyor, eşitlik böylesi bir şey, safi milli hasıla, sonra aklıma Yılmaz Güney geliyor, silah icat oldu mertlik bozuldu, böylesi garip bir muamma, elektrik kesildi hayat durdu, ay karanlık… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |