ÇEKİPTE GİTTİ
Dün gece onunla, göz göze geldik
Ömür boyu yine, sevmeyi bildik
Seninle az mı, mücadele verdik
Öyle bana bakıp, çekip de gitti

Elimden mektubu, bir hışım aldı
Kalbimden vurarak, sevdaya saldı
Sadece bana, bir gülücük kaldı
Öyle bana bakıp, çekip de gitti

Yürürse andırır, ahu ceylanı
Hiç unutamam ki, inan o anı
Sevgiyle aşarım, koca ummanı
Öyle bana bakıp, çekip de gitti

Gözümdeki yaşlar, sel olup aktı
Kalbimizde sanki şimşekler çaktı
Giderken de dönüp, geriye baktı
Öyle bana bakıp, çekip de gitti

Yine bana dönüp, gelecek gibi
Bu ayrılığın, yoktu bir sebebi
Baktı gözlerime, bir şey demedi
Öyle bana bakıp, çekip de gitti

Aldım o resmini, hatıra yazdım
Acep ne olduda, ben seni üzdüm
Gidince ismini, kalbime kazdım
Öyle bana bakıp, çekip de gitti

Beklerim yolunu, hep yana yana
Yürekte kopacak, büyük fırtına
Koşarak gidiyor, bakmaz ardına
Öyle bana bakıp, çekip de gitti

Uzaklaştı burdan, artık görünmez
Aşk gül bahçesi, yalınız girilmez
Bu nasıl sevda ki, reva görülmez
Öyle bana bakıp, çekip de gitti

Midayet bu aşkın, hepsini yazma
Aşkın arkasından, dolanıp gezme
Gönül yarasına, nağmeler dizme
Öyle bana bakıp, çekip de gitti
(0827) Ekim 2009
Şair Midayet Kara