GÜLÜŞLER KALDI
Hevesle gidilen gizemli yoldan,
Pür perişan olmuş “gelişler” kaldı… Talihi yâr olan sevindi soldan, Bize ziyan olmuş “gülüşler” kaldı… Duygular körelmiş zaman da sair, Umut ışıkları söndü vesair, Duamız kalmadı murada dair, Azar azar her gün “ölüşler” kaldı… Kışın ortasında düşünce cemre, Mutlak nasibini alır her zümre, Ne çok şey sığdırdık kısacık ömre, Düşünüp maziye “dalışlar” kaldı… El ne bilsin ne var bu yorgun serde, Başın göğe erse, ayağın yerde, Dile dökülmeyen dertleri bir de, Atıp içimize “doluşlar” kaldı… Verdiğimiz sözün durup ardında, Kambur olmadık hiç elin sırtında, Sıladan uzakta, gurbet yurdunda, Tutam tutam saçı “yoluşlar” kaldı... Seyyal Tanır |
GÜLÜŞLER KALDI Şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...