Yoktunuzçalınan senfonilerle - çoğu kez – karıştırılan, matemimdi. siz yoktunuz. bakışlarınızla delip geçerken içimden, belliydi; bir başkasını arıyordunuz. belki de bölük pörçük tuallere saklanmıştınız resim sergilerinde; ben hep yere baktığımdan çıkmaz sokaklarında gözlerinizin, sizi göremedim. belli ki kabahat benim, kusura bakmayın. elma dersem çıkın, şiir dersem, çıkmayın. 08.08.2001 ankara |