A...CANIM
A...CANIM
mutluluğa uzaklardan bakan ben hasretinle alev alev yanan ben her sevdada boynu bükük kalan ben benim canım can değilmi a canım dağlar bile duman alır yasıma felek zehir koydu ömür tasıma boyun büktüm talihime şansıma benim canım can değilmi a canım neler çektim bir zalimin elinden kanar durur yaralarım derinden yüreğimi söktü aldı yerinden benim canım can değilmi a canım Ozangil’im bu dertleri kim takar ateş olsa cürmü kadar yer yakar yarim el olmuşta yukardan bakar benim canım can değilmi a canım… Tunç OZANGİL |