Umudunu Yitirme Kardeşim
Umutla başladım şiirde hece
Herkes gülerken ağladık biz gece Yaradan allahtır büyüktür yüce Umudunu yitirme sen kardeşim Üstün başın sökük olmadı kürkün Dünyada yok imiş mal ile mülkün Hep acı bir avazla çaldı türkün Umudunu yitirme sen kardeşim Ne bir yuva kurdun ne yüzün güldü Bu dünyadan göçmeden ruhun öldü Dünya zengine servet bize çöldü Umudunu yitirme sen kardeşim Dost dedin sırtından vuran çok oldu Yeter ağlama gözlerin bak doldu Yıkılmış gibisin gül rengin soldu Umudunu yitirme sen kardeşim Dinlenir idi her yerde sözümüz Güveni kaybettik gülmez yüzümüz Gel ver elini bu olsun sözümüz Umudunu yitirme sen kardeşim Başını ağrıttımsa af edersin Umudun olmazsa hep kaybedersin Sen yürü ardından dostların gelsin Umudu yitirme sen kardeşim |