Eskiden
Ağzında dururdu ekmek aslanın
Çevik bir hamleyle alabilirdin; Elinde kalırdı onu kapanın Alamadığında bakabilirdin! Artık midesinde ekmek aslanın Kap kapabilirsen, çalabilirdin Eskiden, yalnızca umut aşının Düşüyle yaşarsın, dalabilirdin! Eski çamlar bardak oldu, aslanın Aşını umarsın, kalabilirdin Pek zorda, belki de tatlı canının Derdine mum yakıp yanabilirdin! Orta direk vardı, konik çadırın Denge ve yükünü tartabilirdin Eskiden, yok artık çürük tahtının Çökmesine dalıp kanabilirdin! İnsanlık kuraklık ve açlığının Farkında, çaresiz kalabilirdin Bugün de aynı dert kara bahtının Nârına yanarak yitebilirdin! Varsın ya da yoksun, umarsızlığın Burgacına düşüp ölebilirdin; Milyonlar, milyarlar gibi dünyanın Akıbeti ile bitebilirdin! 20.07.2022 |
Beğeniyle okudum.Saygılar hocam