Deyin Dostlar
Olsa’da yürekte yara
Umutla bak yarınlara Derdime ararım çara Deyin dostlar veren varmı Bülbül ötmüyor güllerde Yaprak sarardı dallarda Mecnun gezerim çöllerde Deyin dostlar soran varmı Benim kadar çile çeken Tatlı cancağzından bıkan Hep kadere boyun büken Deyin dostlar gören varmı Düştüm gurbetin yurduna Muhtacım hep Yaradana Gönlünce hiç muradına Deyin dostlar eren varmı Felek vermiyorsa aman Gör gelip geçiyor zaman Ömür boyu mutlu devran Deyin dostlar süren varmı Mehmet Dağal’ım yürüye Hâk yolundan ileriye Musalla taşından geriye Deyin dostlar dönen varmı Mehmet Dağal...Pamukkale...Denizli. |