Pozların Bana
Artık resimlerin durgun bakıyor
Ne yapsam yüzün bana dönmüyor Güvenmiyor için için, kanıyor Bir huzur vermiyor bana pozların... Gitmiyor üstümden kara bulutlar Zalimce çatırdıyor biten ümitler İçimi kemiriyor biriken kurtlar Bir huzur vermiyor pozların bana... Bazen ince ince , kanıyor yürek Çok eskide kaldı beraber gülmek Sana dirhem dirhem, verdiğim emek Bir huzur vermiyor pozların bana... Ne kadar kısaymış ömür güneşi Vuslat çadır kurmuş çıkmıyor sesi Düşler matem tutmuş belli ki, yaşı Bir huzur vermiyor pozların bana.... Anlıyorum hüzün doldu maaşımlar Sararıyor duvarda ki, resimler Hayat ikliminde kör vereneler Bir huzur vermiyor pozların bana... Yahya BOZKUŞ 02.07.2022 |