Sözün fazlası kime dokunmaz
Kimin eli kimin cebinde belli değil
Oturma masasına zengin de sefil Aldırmaz fukara Yaratan dır kefil Hayat bi garipki bi garip oğul . Emzirir kundaklar büyütür ana ata Evlat dediğin iter geçer sokağa, yurda Vefâ vicdan gurur kalmadı insanda Hayat bi garipki bi garip oğul . Sarmaş dolaş eşler ulu orta, seyreyle Hocam aç hapörlörü sözün sert söyle Ya Rab Ya Rab sen sonumuzu hayreyle Hayat bi garipki bi garip oğul . Söze muhatap almaz üstüne,kalem garip Süsleyip hatunu görücüye sunmuş herif Doğru söyleyeni dör elli çarmıha gerdik Hayat bi garipki bi garip oğul . Feleğin bir ucundan bir ucuna el atar Devletlerin deviyim der adaleti yutar Gaza gelelir komşu Türkiyeme kafa tutar Hayat bi garipki bi garip oğul . İçte olan muhalefet cephede bir ola Kılıcım kınından savrulmadan sağa sola Tut öğüdü satılmadan paraya pula Hayat bi garipki bi garip oğul . Yüz kızarmaz, dost’a arkadan savurur Mertlikten bi haber kahpece kıvırır Hatsiz emmiye dayıya sarar it vâri ulur Hayat bi garipki bi garip oğul . Her dalda uzman ayet hadis yorumlar İslamdan dem vurur dev gibi homurdar Pis bıyık kaşıkta, yediğini etti murdar Hayat bi garipki bi garip oğul. Sözün fazlası dokunmaz ahmak olana Taşa otursanda imrenme namert çuluna Abdil’im kaleminle devam eyle yoluna Hayat bi garipki bi garip oğul. |