Sene devretti.İnsanlar öldükçe ölüyorlar İnsanlar öldükçe kahkahalar büyüyor, İnsanlar ölüyor elimde kalem, Bu nasıl insanlık içinde elem Kâtip yazıyor, Levh-i mahfuz sanki Kalem kırılıyorsa sen arıyorsundur, Yağmur yağmalıydı anlıyorsundur Zannetmiyorum, ağlıyor musun? Yok, olan zaman değil eriyen benim Ne kadar da komik şimdi şair triplerim Sanki dünya benim, ben senim, Sen benim olamayacak kadar Güzel gülüyorsundur, belki Belki de cinayet işliyorsun? Hem cinayet işliyorsun hem arıyorsun Hiç olmadığım kadar meşgulüm canım, Ben meşgule veriyorum sen gülüyorsun Sen gülüyorsun ama farkında mısın? Ben yağmur seviyorum, Sen cinayet, biliyorsun Bu mülteci tavırları sevmiyorum Zarif oğlu ölmeseydi belki gülerdim Ben seninle yokuş çıkmak isterken, Sen benimle bir çay içsen sevap işlersin Çay demişken, kaç şekerli istersin? Ben sana gelemem insanlık ölür, Sen bana gel ki insan yaşasın Ayrı olmak neyi çözdü. Sami Arlan.. |