KALMAMIŞ..
KALMAMIŞ..
Şu eski evlerin duvarı uçmuş Sakinlerin çoğu gurbete göçmüş Kalan üçü beşi kendinden geçmiş Sılamızın tadı tuzu kalmamış.. Vefa diye bir his var idi derdim Kaybolan şeylere kafamı yordum Bu insanlar nerde kaldı diyordum Demesinler kadir kıymet bilmemiş.. Özde böyle değil idi bu diyar Mizanı kaybolmuş bozulmuş ayar Şu pınarda abdest alan ihtiyar Anlaşılan uzun yıllar gülmemiş.. Sıralanmış a’dan ze’ye üstadlar Her birinde farklı lezzeti tatlar Şairlere lazım değil üst katlar Şiir olmuş başka, bir şey olmamış.. Murâdîyim dosta muhabbetim var Ezel ebed Hakktan, burda bitim var Varlıklıdan fazla, öksüz, yetim var Soralım da demesinler gelmemiş.. Murat Kahraman Murâdî 23.03.2022/İstanbul |