Haddini bil haddini! (1) ☝️Bu şiir MİLLÎ ve MANEVÎ değerlere saygı duymayan ve rencide etmek için fırsat kollayan düşünce sahiplerine REDDİYE olarak yazılmıştır. HADDİNİ BİL HADDİNİ! (1) ☝️ Böylesine cehalet okumakla olurmuş Yine de bilmiyorsan oku öğren ceddini! Mevlâsını bilmeyen belâsını bulurmuş Sonun hâk ile yeksân, haddini bil haddini! Müfteri olan kişi daima fırsat arar Bilir bilmez konuşur, yoktur bunda bir yarar Enerjini boşaltır, insanı boşa yorar Kalpteki iman noksan, haddini bil haddini! Tahsil yapmış olsa da bâki kalmış cehâlet Ancak bu kadar olur denecek bir rezâlet Ameli açık eder, varsa onda art niyet Yüz olan olmaz doksan, haddini bil haddini! Her zaman arar durur, olumsuzdan beslenir Hadi boş durma diye şeytan ona seslenir İyi niyetli gibi sözüm ona hislenir Düzelmez bozuk lisan, haddini bil haddini! Kutsal olan ne varsa öğren saygı duymayı Aklını başına al, bırak nifak yaymayı Unuturlar o zaman seni beşer saymayı Denir mi sana insan, haddini bil haddini! Manevî değerleri görevidir savunmak İnancı olanlara yetmez asla avunmak Engel olur, buğzeder, kalır Rab’be sığınmak Suça ortaktır susan, haddini bil haddini! Dil uzatayım deme Allah ve Resûl’üne Türkmenoğlu düşme der esfel-i sâfilîne Günahlardan başka şey geçer sanma eline Onlarındır şeref şan, haddini bil haddini! Türkmenoğlu (Şükrü Atay) Hâk ile yeksân olmak: Yerle bir olmak Esfel-i sâfilîn : Aşağıların en aşağısı (Tin Sûresi(95) 5. Ayet) DOST YÜREĞİNDEN SÜZÜLENLER (Sonsuz teşekkürlerimle) Değerlere küfredip paçayı yırtamazsın Zehrini üstümüze savurup saçamazsın Şair Şükrü ATAY’ın hicv’inden kaçamazsın Birazcık hizaya gel, haddini bil haddini ____________________________ Şair_adayı |