Kaz dağları
Dağlar! Dağlar!
İnsan suratlar. Dev insanlar. Kaz dağları. Yürümezler, hareket etmezler, Ayağa kalkmazlar. Olurda dünyanın dengesi kaçar kırılır diye, Toprak sarsılır insanlar korkarlar; Bu sabah erken Burhaniye’den Edremit’e giderken Arabanın camından o kadar net canlı, Öyle güzeldi ki karşımda Kaz dağları, Hiç bu kadar alıcı gözüyle bakmamıştım. Boylu boyunca uzanmış sessizce yatarlar, İnsanlar korkmasın rahatsız olmasın diye Sadece nefes verip nefes alırlar, Huzur verir içerinde ki şelaleler akan sular Dev insanlar insan suratlı dağlar. Edremit’in güzeli Kaz dağları. ---------------------------------sevgilerimle... ----------(pitik)... |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...