ANNESen gideli bende kalan ben değil, Tahtım hicran her mevsimim hazandır… Ten öptüğün kokladığın ten değil, Bahtım viran can ateşte kazandır… Ala dönmüş göz nehirdir nem değil, Sabır bitti artık şimdi gem değil, Ayrılık zor çekilecek dem değil, Bu ne iştir bu nasıl bir izandır… Bu başımda esen hasret yel değil, Dost hançeri yara açan el değil, Ahraz oldum susan sazla tel değil, Sis dağında garip kalan ozandır… Her duyduğum bir kurşundur söz değil, Her gördüğüm kirli oktur göz değil, Yanan candır odun kömür köz değil, Sevda nerde bu ne biçim mizandır… Cantekin der; canan cana yâr değil, Günden güne bu eriyen kar değil, Bağrın açmış kara toprak dar değil, Gerçek körler güne ölüm yazandır… |
Var olma sebebimiz.
Çok güzel şiirdi,değerli şairim.
Kurgusu ve duygusu harika bir şiir.
Kutlarım gönül sesinizi,emeğinizi.
Esenlik dilerim.