DOSTLARIM VEDA EDİYOR..Şiirin hikayesini görmek için tıklayın HALK ŞAİRİ NE DEMEKTİR?
Türk edebiyatının geleneksel vezniyle,dörtlüklerden oluşan biçimlerle söyleniş şiirleri kapsar. Halkın konuştuğu dile dayanır. Áşık, saz şairi ya da halk şairi adı verilen gezgin şairlerin saz eşliğinde doğaçlama söyledikleri şirlerin günümüze ulaşan en eski örnekleri XVI. yüzyıla aittir. Aşıklardan birçoğu hakkında koşmaların son dörtlüğünde anılan mahlaslardan başka bilgi yoktur. Bazı áşıkların yaşamı efsanelerle karışmıştır. Ölüm gelir başa acımaz sana, Çaresiz dermansız koyar bir anda, İster zengin olsan ister fukara, Sırası gelenler veda ediyor. Yaşlı genç farketmez önüne katar, Bellerin büker de kabire atar, Beyaz kefenliği her insan takar, Eceli gelenler veda ediyor. Gözler görmez olur soluk sıklaşır, Sonunda her insan onla tanışır, Kalbin ciğer yetmez ölüm yaklaşır, Vadesi bitenler veda ediyor. Dökülür saçların bembeyaz olur, O narin tenlerin giderek solur, Saçlarda beyazlar habercin olur, Nefesi yetenler veda ediyor. Bir bir gider dostlar akranlar kabre, Tersine dönmüştür sendeki ibre, Bir günde gelecek ölüm bak bize, Ölüme gidenler veda ediyor. Annem babam kardaş bir bir gittiler, Selamsız sabahsız veda ettiler, Dönüşü olmayan yola girdiler, Yolları bitenler veda ediyor. Çare yoktur Dostlar ölüme çare, Olsaydı Peygamber girmezdi kabre, Evliya Enbiya hani nerede, Kabire gidenler veda ediyor. Nice Doslar nice kardeşler öldü, Onlarda bahçede kokan bir güldü, Azrail elinden gelen ölümdü, Meleği görenler veda ediyor. Kabristan karanlık korkarım ondan, Korusun bizleri Yüce Yaradan, Hüdayi Yolunda gidenler Sultan, Hüda’ya gidenler veda ediyor. 05.06.2022//KIRIKKALE HİDAYET DOĞAN OSMANOĞLU Tc.Kül.Bak.Halk Şairi |