Ne kadar samimisin
Ne kadar hazır
Ne kadar gözyaşların yosun tutmuş
Ne kadar emânete sadık
Ne kadar sevginin kaynağına vakıfsın
Ne kadar huzur yeşerttin
Ne kadar hiçlik yudumladın teslimiyet çeşmesinden
Ne kadar cesaretin var
Ne kadar korkaksın

Ne kadar derununda sır birikti
Ne kadar sırrı fâş ettin, muhâbbet fidelerini kuruttun
Ne kadar zulanda kin biriktirdin
Ne kadar aptalsın ne kadar avam
Ne kadar yol kat ettin, ebedi hüsranı düşünerek
Ne kadar palyaçolar gibi maske taşıdın
Ne kadar yârine ve yarına koştun

Ne kadar yalnızsın ne kadar kalabalık
Ne kadar ıstırabın izleri var alnında
Ne kadar gönül/vicdan tınını inlettin
Ne kadar ilhâm deryasında yüzdürüldün
Ne kadar sükûtu kovaladın arsız sokaklarda
Ne kadar yürüdün orjinal seherlere
Ne kadar âşk liyâkat var huy bestelerinde
Ne kadar yorgun bitkin mahzun Mecnûn divânesin
Ne kadar yeşil, ne kadar kırmızısın
Ne kadar varını koydun insanlığın dertlerine
Ne kadar nifak akademilerine parya oldun

Ne kadar kulaklarında Gazze’nin çığlıkları
Ne kadar Mursi ne kadar Sisi oldun kanlı sokaklara
Ne kadar kara iklimin elmas yüzlü çocuklarıyla ağlaştın
Ne kadar nefes nefese hû çektin inançsızlık şöleninde
Ne kadar derbeder belirsiz ne kadar renksiz
Ne kadar kendinle hemdem olup gökkuşağı yüreğini ıslattı
Ne kadar havf recâ işaretleri izleyerek ufka yürüdün
Ne kadar gerçeğin musikisine mâtem tutup hissiyatın renklerini aksettirdin

Ne kadar nefs tufanında savruldun
Ne kadar büyük terhisi düşleyip gıpta ettin
Ne kadar yitirdiklerini bir Fatiha uzunluğunda öptün
Ne kadar şehit mezarlarına öksüz çocukların titrek gözlerine fer oldun

Ne kadar merhametsiz ve görgüsüz yığınlara borazan
Ne kadar hakikatsız dilsizliğe koşup; vicdan çürütüp kalp mühürlettin

Ne kadar İzzet gayret şefkat ve vefa heybeledin
Ne kadar uyudun ve ne zaman uyanacaksın
Ne kadar ve ne zaman Micingirt

Ömer Ekinci Micingirt