ANNE YÜREĞİM
Yarım asır geçti gitti ömürden
Dillerim susunda saklanmışım ben Yürek kurtulmamış sanki kömürden Anne yüreğimde aklanmışım ben Ağladım da sesim kaldı yellerde Ağıtlarım türkü oldu tellerde Gençliği tükettim gurbet ellerde Hasretlik elinden oklanmışım ben Bazen balık gibi kaldım ağlarda Seyyah olup gezdim yüce dağlarda Bir gonca misali koktum bağlarda Anacığım diyerek koklanmışım ben İlk sana sığındım gücenmez diye Bu yürek nefretle bezenmez diye Üstümdeki hakkın ödenmez diye Yürekten yüreğe yoklanmışım ben İçimde olanın budur yekünü Söküp atamadım derdin kökünü Sararak omzuma hicran yükünü Hayatın kahrını yüklenmişim ben Hayat Göçer 08.05.2022 |