ADI MİRAS
Bir kadın iki çocuk
Bir göz oda Ev soğuk, ocak sönük Yuva hep bir eksik Çocuklar gençlik arifesinde Dünya düşman önlerinde Ayakları titrek Kadın kumru, kadın ürkek Yürekler yanık Baba dev Baba adam Baba yiğit Baba şimdi yitik Ne mal ne mülk kaldı Giderken uzaklara Canlarına can kattı Adını miras bıraktı |
hüzün var çocukların gözlerinde, gördüm...
okumadım, misafir oldum hanesine acılarının...
"bu işte" dedim.
tebesümlerimle