Selvi boy,hilâl kaşın Mecnun eyledi beni,
Yâr seni Yaradan’a, Kâinat kurban olsun.
Gönlümdeki sevdanın,ne boyu var ne eni,
Yâr seni Yaradan’a, Kâinat kurban olsun.

Kanatlarım kırıkken,gönül yüksekten uçar,
Ufacık bir sevincin,kalbime neşe saçar,
Gülüşün başka güzel,yüzünde güller açar,
Yâr seni Yaradan’a, Kâinat kurban olsun.

Sayende mutluluğu,sonuna dek yaşarım,
Dizimde derman yokken,sana doğru koşarım,
Senin hayâlin ile, sevinirim coşarım,
Yâr seni Yaradan’a, Kâinat kurban olsun.

İnat etme sevdiğim, muradıma ereyim,
İster isen serimi,senin için vereyim,
Ayağının altına,yıldızları sereyim,
Yâr seni Yaradan’a, Kâinat kurban olsun.

Dalına konmak için,bir garip bülbül yeter,
Bir kere yüzüme gül,bana bu ödül yeter,
Kapkaranlık bahtıma,doğup da bir gül yeter,
Yâr seni Yaradan’a, Kâinat kurban olsun.

Senden ayrı kalınca,birikir dert öbeğim,
Oyuncağı kırılan,sanki masum bebeğim,
Şavkına tutsak olmuş,kanatsız kelebeğim,
Yâr seni Yaradan’a, Kâinat kurban olsun.

Senin hatırın için,çektim bunca kahırı,
Bu gidişle ömrümün,sonu dünden zahiri,
Şaşırıp karıştırdım,evvel ile ahiri,
Yâr seni Yaradan’a, Kâinat kurban olsun.

Tükenmez ahu zarı, tükenmez bahanesi,
Öyle hâle geldim ki, âlemin divanesi,
Metin-iyim sevdanın kırık bir pervanesi,
Yâr seni Yaradan’a, Kâinat kurban olsun

Şükrü Metin Şiirleri

Kayıt Tarihi : 3.7.2010 00:52:00

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir