KENDİME TUTUNDUM
KENDİME TUTUNDUM
Olmasam da ne öksüz ne de yetim Gün oldu ki sarardı benzim betim Hiç kimseden olmadı bir beklentim Yoruldukça ben kendime tutundum. Yine de kimseye olmadım muhtaç Karnım doydu şükür, yaşamadım aç Kanadı yaralarım, sürdüm ilaç Yoruldukça ben kendime tutundum. Çıkarı olanlar yüzüme güldü Kötü günde hepsi bir bir döküldü Yere yığıldım, dizlerim büküldü Yoruldukça ben kendime tutundum. Çok sevmiştim cümle alem şahitti Hiç ayrılmam, diyen de çekti gitti O gidiş ki hayatımı mahvetti Yoruldukça ben kendime tutundum. Yalnız geldiğim dünyada yalnızım Yapacak bir şey yok bu imiş yazım Allah’ın kuluna geçmedi nazım Yoruldukça ben kendime tutundum. İsmail MALATYA ne dersler aldım Hayat denen denize yalnıza daldım Kimi zaman bittim, çaresiz kaldım Yoruldukça ben kendime tutundum. İSMAİL MALATYA 21/05/2022-CUMARTESİ-İST. |
*** KENDİME TUTUNDUM *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı KUTLUYORUM...