Huzursuz
Ne acıdır bir ömrü vefasız insanlarla yaşamak .
Yanyana oturursun, varlığı taş gibi soğuk gelir, bir ağırlık yayılır aniden huzursuzluk hissettiren . Virüslü bir hastalik bulaşmışcasına tüm hücrelerini ele gecirir, en sonunda da ruhunu . Artık alınan nefesde zorlamaya başlar Boğulurcasına Yüreğinle beyninin arasında kalırsın. Gitmekle kalmak gibi Ne zordur karar vermek Birkez yakalanmişsan o virüslü hastalığa Çırpınıp durursun oksijensiz kalmış beden misali.. |
Cok hakli bir siir.